Blog Judith (wijkverpleegkundige Evita Zorg) - Kerstbomenjacht

Ze heeft er lang naar uitgekeken, het bezoekje aan de kerstmarkt. Vandaag voor mij geen route in de wijk maar op kerstbomenjacht. In juli begon mevrouw zich al af te vragen of het dit jaar een kerststukje of een echte boom zou worden. Ik kon mij er geen voorstelling van maken met een buitentemperatuur van 24 graden. Mevrouw is inmiddels 85 jaar en behoorlijk vitaal. Vorig jaar liep zij 2 uur met de boodschappenwagen voor mij uit en gaf aanwijzingen wat ik mocht inladen. Ik zal je eerlijk zeggen, dat was hard werken.

In haar werkzame leven is mevr. nl stewardess geweest en dat zie je nog. Ze houdt van tempo en doorlopen in de rij.
Hoeveel bomen wilt u eigenlijk vroeg ik voorzichtig. Er stonden er inmiddels al 3 in de wagen en ik dacht aan mijn toch wel kleine auto. Wel met open dak maar dat was geen optie want het regende. Haar antwoord was duidelijk. Als ik thuis naar buiten kijk zie ik een en al boom. Zet ze maar terug. Ik denk dat mijn blik boekdelen sprak want ze wilde ineens een pauze inlassen en op naar de koffie met gebak.

Ziet u er tegenop, al die feestdagen die er aan komen vroeg ik haar. Toen mijn man nog leefde vertelde ze, waren het drukke dagen met veel vrienden die op bezoek kwamen. Ze bleven dan vaak logeren . Dat was zo een gezellige tijd. Dat zijn nu hele mooie herinneringen geworden………….maar nu heb ik jullie zei ze glimlachend. De mensen van Evita die mij 2x per dag bezoeken en helpen. Dat waardeer ik enorm. Dan ben ik toch een gelukkig mens met al die aandacht. Want ik weet dat er veel eenzame mensen zijn die niemand zien.
​
Op weg naar huis reden we langs een bloemenstal waar een klein kerstboompje stond met lichtjes. Zal ik die dan maar kopen zei ik. Die hoef je in ieder geval niet meer op te tuigen. Alleen de stekker erin...!

---